European History X

12:00

Οι παππούδες μας πρόσφυγες. Οι γονείς μας μετανάστες. Εμείς ρατσιστές;

"Αξιέπαινο ανδραγάθημα και νόμιμη αυτοδικία" μοιάζει ο καλπάζων λαϊκισμός στους νοσταλγούς ενός εξιδανικευμένου παρελθόντος. Το ακροδεξιό παραλήρημα δεν ήταν αναπάντεχο. Ξαφνιάζονται όμως, γιατί η Ευρώπη το έκρυβε καλά κάτω από τις κόκκινες παχιές μοκέτες των Βρυξελλών· πίστευε ότι αν δεν το προβάλλει θα το αφανίσει.
Ταυτίζουν το προσφυγικό με την τρομοκρατία, τον ξένο με τον επικίνδυνο. Δεν τους κατηγορώ γιατί οι προθέσεις τους είναι αγνές: θωρούν ότι αμύνονται, ότι φυλάττουν το σπιτικό τους. Τους ψέγω ωστόσο, για τη μεν ανικανότητα τους να ξεχωρίσουν τον πραγματικό εχθρό, και τη δε προθυμία τους να θυσιάσουν την ανθρωπιά τους.
Οι εθνικοί πόλεμοι είναι βιτρίνα· συντηρούνται με κόπο από την εξουσία γιατί αν καταρρεύσουν, η πάλη θα γυρίσει ταξική. Στόχος είναι ο αντιπερισπασμός από την κρίση του Ευρώ. Φιλήδονοι νεορατσιστές, συνδέουν την Ευρώπη με τον Δυνάστη, την Ευρώπη που απέτυχε παταγωδώς στη διαχείριση της οικονομικής ύφεσης και του ελέγχου των μεταναστευτικών ροών.
Ο Δυτικός κόσμος διάγει την περίοδο της δημοκρατίας των θερμοκέφαλων ημιμαθών και ανιστόρητων. Μία περίοδο ολοκληρωτικού κυνισμού, δυσαρέσκειας, προγονοπληξίας και απόρριψης. Όλο λάσπη η ψύχη του Ευρωπαίου: αδούλευτη, απελέκητη, με μικροαστικές αιτήσεις, και τίποτα διαυγές και καθάριο, τίποτα σίγουρο. Δεν μπορεί να συμπονέσει· αν ένιωθε θα ήταν διαφορετικός ο κόσμος.
Το να είσαι εθνικιστής με την έννοια που τώρα απαιτείται από την κοινή γνώμη, είναι για εμάς τους ρομαντικούς και αλαφροΐσκιωτους, σκόπιμη απονέκρωση της καλής θέλησης και συνείδησης μας.




  
   

You Might Also Like

0 σχόλια

Χαρταετόμετρο

Translate