Confessio Fidei II
12:00
Από έναν άθεο, στον Θεό, για τους ανθρώπους.
Ομολογώ ότι προπηλάκισα με περίσσιο πάθος την ύπαρξη του Θεού. Βρήκα την ψευδαίσθηση του ένα εγωιστικό σόφισμα του ασυνείδητου μας, πλασμένο με μοναδικό σκοπό να υπερκαλύψει την νηφαλιότητα του συνειδητού μας όπιου. Για περισσότερο από όσο έχω το θάρρος να παραδεχτώ, υποστήριξα δογματικά ότι η πίστη είναι ένα ενστικτώδες εξελικτικό κατάλοιπο. Ένα προϊόν αλεξυθυμίας. Μία απέλπιδα προσπάθεια να νικήσουμε την ευτυχία, τον πόνο και τον φόβο του θανάτου. Να ελέγξουμε την φωτιά που καίει τα σωθικά μας.
Ομολογώ ότι προπηλάκισα με περίσσιο πάθος την ύπαρξη του Θεού. Βρήκα την ψευδαίσθηση του ένα εγωιστικό σόφισμα του ασυνείδητου μας, πλασμένο με μοναδικό σκοπό να υπερκαλύψει την νηφαλιότητα του συνειδητού μας όπιου. Για περισσότερο από όσο έχω το θάρρος να παραδεχτώ, υποστήριξα δογματικά ότι η πίστη είναι ένα ενστικτώδες εξελικτικό κατάλοιπο. Ένα προϊόν αλεξυθυμίας. Μία απέλπιδα προσπάθεια να νικήσουμε την ευτυχία, τον πόνο και τον φόβο του θανάτου. Να ελέγξουμε την φωτιά που καίει τα σωθικά μας.
Αυτή η σκέψη ωρίμασε, έχει γίνει κάτι πιο ανήσυχο και σκοτεινό: εφόσον δεν μπορούμε να διακρίνουμε ποσοστό ψεύδους σε μία πίστη, ό,τι χρειαζόμαστε να πιστέψουμε, υπάρχει αναντίρρητα. Αυτό είναι που εκλογικεύει την ύπαρξη του Θεού.
Η μηδενιστική τάση της αποφατικής Θεολογίας είναι πολύ ρηχή για ανταποκριθεί στις δικές μου απαιτήσεις. Και χείριστα: είναι ανήθικη. Ξεβολεύει την ψυχή του ανθρώπου και δεν προσφέρει το παραμικρό υποκατάστατο.
Κατέληξα ότι ο βίος του Άθεου είναι αβάσταχτος για τον όχλο. Άλλωστε, οι ρίζες του Θεού βρίσκονται στις μάζες. Γι'αυτό και η καθολική αθεΐα είναι ουτοπική. Ο αγαπημένος μου Καζαντζάκης όταν το παρατήρησε, και επειδή θεώρησε -όπως θεωρώ και εγώ- τον χριστιανοεβραϊκό Θεό, πολύ υλιστικά δομημένο, αντιπρότεινε τον δικό του Θεό: Ακρίτα, Διγενή. Μεγαλοδύναμο και όχι Παντοδύναμο.
Έναν Θεό που ήταν δεν άλλος ένας αφηρημένος στοχασμός, μία επιβεβλημένη αυθυποβολή. Δεν ήταν ένα αμιγές ουδέτερο, άοσμο, αποσταγμένο κατασκεύασμα του μυαλού μας. Ήταν σύσσωμες όλες οι αντιφάσεις που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους: ήταν άντρας και γυναίκα, θνητός και αθάνατος, υλικός και άυλος. Γονιμοποιούσε, γένναγε, σκότωνε, ερωτευόταν, φοβόταν, κινδύνευε και χόρευε. Τα μάτια του ήταν γεμάτα πείσμα και το σώμα του όλο πληγές. Μύριζε καπνό, κρασί και ιδρώτα. Και η ψυχή του, ήταν μπαλωμένη και άκαμπτη, ανήλεα δίκαιη, γεμάτη σκοτάδι και φως, εφήμερη και αιώνια. Έναν Θεό που βρίσκεις στο γενέθλιο δάκρυ μίας βιασμένης Παναγίας.
Έναν Θεό που ήταν δεν άλλος ένας αφηρημένος στοχασμός, μία επιβεβλημένη αυθυποβολή. Δεν ήταν ένα αμιγές ουδέτερο, άοσμο, αποσταγμένο κατασκεύασμα του μυαλού μας. Ήταν σύσσωμες όλες οι αντιφάσεις που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους: ήταν άντρας και γυναίκα, θνητός και αθάνατος, υλικός και άυλος. Γονιμοποιούσε, γένναγε, σκότωνε, ερωτευόταν, φοβόταν, κινδύνευε και χόρευε. Τα μάτια του ήταν γεμάτα πείσμα και το σώμα του όλο πληγές. Μύριζε καπνό, κρασί και ιδρώτα. Και η ψυχή του, ήταν μπαλωμένη και άκαμπτη, ανήλεα δίκαιη, γεμάτη σκοτάδι και φως, εφήμερη και αιώνια. Έναν Θεό που βρίσκεις στο γενέθλιο δάκρυ μίας βιασμένης Παναγίας.
Τον ίδιο Θεό ο Καζαντζάκης τον σκότωσε μέσω του ήρωα του Οδυσσέα.
Το δίδαγμα είναι ότι δεν υπάρχει Θεός αντάξιος της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Θα ήταν αφελώς φιλανθρωπικό να θεωρήσω το αντίθετο.
Σε έσχατο βάθος λοιπόν, η ύπαρξη και η ανυπαρξία του Θεού, συμπίπτουν.
Σε έσχατο βάθος λοιπόν, η ύπαρξη και η ανυπαρξία του Θεού, συμπίπτουν.
1 σχόλια
σαστισμένος ..ακρωτηριασμένος
ΑπάντησηΔιαγραφή..και βαθιά ..θεοσεβούμενος ..
απεικόνιση του σάπιου …
..και ανήμπορου κατεστημένου
..που σε λεηλάτησε …
παρατηρείς , εκλιπαρείς ,
για ρουσφέτια ελπίδας ..
..και συντροφιάς ….
παραμονεύει το θεριό ..
..σε κάθε σου βήμα
..τραγικές ιδεοληψίες δοξασίες
..νεανικών εφηβικών ανησυχιών
..προδομενες μες στη διάβα
..της ματαιοδοξίας σου ..
αναζητώντας ..κάποια μορφή
…..επιείκειας ……
ανέραστος περπατάς …
με οξυγόνο την υποκρισία ..
..σκέφτεσαι τρόπους για να αποδράσεις ..δεν ξέρεις ..
..φοβάσαι ..σκοτεινιάζει ξανά
..και εσυ ψάχνεις μάταια ..
σε μια μεγαλούπολη ..
που ιντριγκάρεται από τις
παρεούλες ..της εξουσίας ..
και τιμωρεί τις …..
…..Αξιοπρέπειες ….
κουράστηκες ;
προσπάθησες
να αφηγηθείς
την αποκρουστική σου
διαδρομή ;;;;;
δυνάμωσε το !!!!!!
ίσως αποβεί λυτρωτική
έστω και τώρα απέναντι στο τελευταίο σινιάλο της μικροαστική σου ζωής ….